Προετοιμασία για την Ημέρα των Ευχαριστιών
Η Ημέρα των Ευχαριστιών ήταν ιστορικά μια από τις αγαπημένες μου διακοπές ως ενήλικας.
Κάθεσαι γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι με την οικογένειά σου, ευχαριστώντας και αναπολώντας τα περασμένα χρόνια.
Υπάρχει πάντα μια ατελείωτη ποσότητα φαγητού, γεμίζεις τον εαυτό σου μέχρι να σκάσεις και μετά λιποθυμάς σε μισοκώμα γαλοπούλας. Και πιθανώς το καλύτερο μέρος – δεν περιλαμβάνεται κανένα δώρο!
Είναι όλα σχετικά με την οικογένεια και το φαγητό.
Αν και ομολογώ, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει λίγο πιο αγχωτικά, καθώς το σπίτι μας έχει γίνει το επίκεντρο των γιορτών. Φυσικά, με τον κεντρικό εντοπισμό έρχεται η ευθύνη, ή κάτι τέτοιο.
Όταν το σπίτι σας γίνεται η βάση της εξοχικής κατοικίας, υπάρχουν τώρα πολλά επιπλέον πράγματα που πρέπει να κάνετε, πάνω και πέρα από τον κανόνα:
- Καθαρίζω το σπίτι
- Ξεπλύνετε τα «φανταχτερά» σερβίτσια και γυάλινα σκεύη
- Σκουπίστε με ηλεκτρική σκούπα τα μαλλιά του σκύλου, καθαρίστε τα παράθυρα (μόνο για ιδιοκτήτες μπουλντόγκ;)
- Scrub τουαλέτες (ickkkk….)
- Τακτοποιήστε ολόκληρο το σπίτι, ή τουλάχιστον το κύριο επίπεδο, όπου θα συγκεντρώνονται οι άνθρωποι
- Πηγαίνετε για ψώνια τροφίμων — αγοράζοντας είδη που συνήθως δεν θα είχατε στη διάθεσή σας, όπως ορεκτικά, σνακ και ποτά με βάση τις ατομικές προτιμήσεις του καθενός
- Σχεδιάστε το μενού, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου για το πότε θα μπει στο φούρνο
- Κάντε «όλα τα πράγματα» την ημέρα του και προσπαθήστε να φάτε κάτι μέσα σε όλο το χάος
- Για να μην αναφέρουμε όλο τον καθαρισμό
Αυτό απαιτεί κάποια σοβαρή οργάνωση, λίστες υποχρεώσεων, ιεράρχηση προτεραιοτήτων και ευελιξία. Και πάνω από όλα τα άλλα, υπάρχει το αυστηρό πρωτόκολλο εκπαίδευσης για την εισαγωγή οποιουδήποτε νεοφερμένου στα δύο κουτάβια μας.
Είναι και οι δύο τρελοί, από μόνοι τους. Αλλά ένα από τα κουτάβια είναι πολύ λιγότερο φιλικό και κοινωνικό από το άλλο. Αυτό είναι κάπως ειρωνικό, δεδομένης της τεράστιας ποσότητας εκπαίδευση κοινωνικοποίησης έχουμε προσφέρει στον μεγάλο άντρα όλα αυτά τα χρόνια.
Σχετική ανάρτηση: Σε ποιον δεν αρέσουν οι αξιολάτρευτες φωτογραφίες μπουλντόγκ;
Δεν μπορούμε να τα πάμε όλοι μαζί;
έχω απευθυνθεί το δικό μου κοινωνικό άγχος σε προηγούμενες αναρτήσεις και τι σημαίνει αυτό για μένα. Κατά μία έννοια, ο αρσενικός σκύλος μου είναι η κυνική εκδοχή μου.
Αν υπήρχε κάτι όπως το κοινωνικό άγχος του σκυλιού, θα το είχε.
Προτιμά να μένει μόνος, δεν του αρέσει να είναι στο επίκεντρο της προσοχής και φρικάρει αν κάποιος τον πλησιάσει απευθείας — ειδικά ένας άγνωστος.
Η διαφορά μεταξύ μας είναι στην απόκρισή μας «πάλη ή φυγή».
Όπου είναι πιο πιθανό να αποσυρθώ σε μια κοντινή τουαλέτα ή στο αυτοκίνητό μου, ή σε μια πόλη πολύ μακριά – ο φίλος μου θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο κατά μέτωπο, γαβγίζοντας το κεφάλι του, έως ότου ο «δράστης» υποχωρήσει.
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτό αποτελεί μια διασκεδαστική γιορτινή συγκέντρωση, ειδικά αν κάποιος από τους καλεσμένους μας επιλέξει να μην ακολουθήσει το πρωτόκολλο που περιγράφεται. Είναι βασικά μια σειρά βημάτων που μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια, αφού πληρώσαμε χιλιάδες σε εκπαιδευτή σκύλων μετά από εκπαιδευτή σκύλων.
Χρειάζεται να τον προσεγγίζουν βασανιστικά αργά, με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να νιώθει ασφάλεια και προστασία στο περιβάλλον του. Και αν κάποιος σπάσει αυτή την ακολουθία, όλη η κόλαση χαλάει.
Αυτό λοιπόν είναι κάτι που τηρούμε σε κάθε γιορτή. Και μπορεί να είναι κουραστικό. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε κάθε άτομο που μπαίνει στο σπίτι μας με τον σωστό τρόπο να συναντά τον σκύλο μας.
Αν δεν ακούνε (που μερικές φορές δεν ακούνε), πρέπει να κάνω έλεγχο ζημιών και ο καημένος μας περνάει την υπόλοιπη μέρα στο κλουβί του. Και μην με κάνετε καν να ξεκινήσω με όλους τους αυτοαποκαλούμενους «σκύλους» που πιστεύουν ότι θα τα πάει καλά μαζί τους.
«Αλλά όλα τα σκυλιά με αγαπούν…!!»
Συγγνώμη, όχι αυτή τη φορά. Έτσι, όταν μιλάμε για το άγχος των διακοπών — ναι, μπορεί να είναι μια πρόκληση.
Σχετική ανάρτηση: Πώς να μάθετε πότε χρειάζεστε ένα διάλειμμα σε ένα επαγγελματικό συνέδριο
Περιμένοντας την εκπνοή
Τα πιο πρόσφατα χρόνια, συχνά ανυπομονούσα για τις δραστηριότητες μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών. Μόλις τελειώσει το γεύμα, τα πάντα καθαρίζονται και απομακρύνονται, και μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω.
Η οικογένεια και οι φίλοι έχουν φύγει και τα σκυλιά μου είναι ελεύθερα να περιφέρονται στο σπίτι χωρίς να χρειάζεται να τα παρακολουθώ.
Σε αυτό το σημείο, τα χέρια, τα πόδια και η πλάτη μου συνήθως πονάνε από τη στάση, το ανακάτεμα, το τρίψιμο και το γέμισμα όλων των υπολειμμάτων στο ψυγείο. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να καταρρεύσω στον καναπέ, ενδεχομένως με ένα ποτήρι κρασί, αν νιώθω τόσο κίνητρο.
Και μετά θα βγάλω τον φορητό υπολογιστή μου, βουτώντας με το κεφάλι σε όποιες ευκαιρίες πριν από τη Μαύρη Παρασκευή μπορώ να βρω στα χέρια μου. Αποκλειστικές ειδοποιήσεις μέσω email, διαφημίσεις που αναβοσβήνουν, ρολόγια αντίστροφης μέτρησης — Αυτές οι χαμηλές τιμές είναι διαθέσιμες μόνο για 7 ακόμη ώρες!!
Τι μπορώ να βρω; Έκπτωση 30% ή ακόμα και 40% στην κανονική τιμή… 50% έκπτωση — είναι κλοπή!!
Γιατί όντως, ό,τι κι αν είναι, αυτό είναι κάτι που το ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ απολύτως, αναμφίβολα. Και αν δεν το κάνω, πρέπει να υπάρχει κάποιος στη χριστουγεννιάτικη λίστα μου που θα το λατρέψει.
Προσθέστε τα όλα στο καλάθι αγορών μου και, στη συνέχεια, ίσως αυξήσετε την ποσότητα, για κάθε ενδεχόμενο. Φυσικά, το κατάστημα μπορεί να εξαντληθεί και μετά θα είμαι SOL αν επιστρέψω αύριο θέλοντας να παραγγείλω άλλο.
Αυτό είναι ένα τόσο υπέροχο δώρο και καταπληκτική συμφωνία. Μπορώ να πάρω ένα για τον ξάδερφό μου και άλλο για τον εαυτό μου. Δεν μου αξίζει και εγώ να έχω ωραία πράγματα;
Γεια σου Big Spender
Δεν κοροϊδεύω σε κανέναν αγοραστή της Black Friday. Αντίθετα, σας λέω πώς ήταν αυτό για μένα τα προηγούμενα χρόνια. Ποτέ δεν έχει να κάνει με αυτά τα πράγματα ή ακόμα και να τα θέλεις.
Πρόκειται για τη βιασύνη να βρεις μια εξαιρετική ευκαιρία και να παρασυρθείς στη φρενίτιδα της Μαύρης Παρασκευής. Αλλά, αντ’ αυτού, δημιουργείτε κάποια αυτοεκτίμηση δείχνοντας πόσο έξυπνοι είστε στο να βρίσκετε την καλύτερη τιμή που έγινε ποτέ σε κάτι που δεν είχατε ποτέ πραγματικά ανάγκη εξαρχής.
Επίσης, πηγαίνει πίσω στις μέρες που κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να παραδώσουμε μια κάπως αξιοπρεπή Χριστούγεννα σε δύο μικρά αγόρια.
Έχω αναφέρει σε αυτήν την ανάρτηση πώς δεν είχαμε πολλά χρήματα όταν τα αγόρια μας μεγάλωναν και ζούσαμε στο διαμέρισμα μας. Όταν ήρθαν τα Χριστούγεννα, δεν είχαμε σχεδόν τίποτα σώσει. Περνούσαμε, ζώντας από μισθό σε μισθό.
Ήταν ίσως μια από τις κομβικές στιγμές όταν ξεκινήσαμε αυτό ειδεχθή εξάρτηση από πιστωτικές κάρτες. Πώς μπορείς να πεις σε ένα παιδί 7 και 9 ετών ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τα Χριστούγεννα; Ήταν περίπου εκείνη τη στιγμή που εγκρίθηκα για το πρώτο μου Πιστωτικός λογαριασμός Amazon.
Εκείνη την εποχή, η Amazon ήταν ακόμα αρκετά καινούργια – και δεν είχαν σχεδόν την ποσότητα των εμπορευμάτων που προσφέρονται τώρα. Η Amazon ιδρύθηκε το 1994, πουλώντας κυρίως βιβλία. Ήταν γύρω στο 1998 που άρχισαν να πουλάουν άλλα είδη αντικειμένων.
Η επιλογή των παιχνιδιών τους δεν ήταν τόσο μεγάλη. Έτσι, πρόσθεσα ό,τι cr*p μπορούσα να βρω στο καλάθι αγορών μου, μόνο και μόνο για να υπάρχει κάτι για τα αγόρια μου να ανοίξουν το πρωί των Χριστουγέννων.
Και ένα μήνα αργότερα, η δήλωση τιμολόγησης να είναι καταραμένη. Ζούσαμε τη στιγμή.
Σχετική ανάρτηση: Πώς να παραμείνετε συγκεντρωμένοι στην εξόφληση του χρέους
Όταν Παρουσιάζει Backfire
Εδώ είναι μια χριστουγεννιάτικη ανάμνηση που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Δεν νομίζω ότι αρέσει στον σύντροφό μου όταν λέω αυτή την ιστορία γιατί τον κάνει να νιώθει άσχημα. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο μάθημα μέσα σε αυτό.
Ένα χρόνο, τα αγόρια ήθελαν πολύ [whatever the video game system of the day was]. Υπήρχαν τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια. ειλικρινά είναι όλα μια θολούρα. Αλλά νομίζω ότι μπορεί να ήταν ένα PlayStation. Ποια συγκεκριμένη έκδοση, δεν έχω ιδέα.
Λοιπόν, δεν είχαμε καθόλου χρήματα για να αγοράσουμε δώρα Χριστουγέννων γενικά, πολύ λιγότερο ένα ακριβό σύστημα παιχνιδιών. Αλλά, φυσικά, στη μικρή προαστιακή πλούσια πόλη όπου ζούσαμε, όλοι οι φίλοι τους θα έπαιρναν ένα. Έτσι, ξεχάστε να μην έχετε μετρητά. δεν είχαμε καν την πίστωση να αγοράσουμε ένα από αυτά τα συστήματα.
Αλλά αυτό που είχαμε ήταν μια κάρτα του Παλιού Ναυτικού.
Το σχέδιο ήταν ότι θα παραγγείλαμε ό,τι μπορούσαμε να βρούμε στον ιστότοπο του Old Navy — ρούχα, κουκούλες, φούτερ, παντόφλες, κάλτσες, καπέλα, γάντια, οτιδήποτε. Στη συνέχεια, τυλίξτε τα όλα σε όσο το δυνατόν περισσότερες ξεχωριστές συσκευασίες: όσο περισσότερα δώρα ανοίξουν, τόσο το καλύτερο.
Στη συνέχεια, όταν λαμβάναμε τους επόμενους μισθούς μας, θα χρησιμοποιούσαμε ό,τι μπορούσαμε, μαζί με οποιαδήποτε μετρητά λαμβάναμε ως χριστουγεννιάτικα δώρα, και στη συνέχεια αναζητούσαμε εκπτώσεις μετά τα Χριστούγεννα για να αγοράσουμε το PlayStation.
Θα το έπαιρναν μετά τις διακοπές, αλλά θα ήταν μόνο λίγες μέρες αργότερα.
Έτσι ήρθε το πρωινό των Χριστουγέννων, και τα δύο αγόρια κατέβηκαν τρέχοντας τις σκάλες για να δουν το μικρό βουνό με δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.
Άρχισαν να σκίζουν όλα τα δώρα, το χαρτί να πετούσε παντού.
Καθώς άνοιγε κάθε δώρο, σχολίαζαν: «Τα ρούχα του!» και πετάξτε γρήγορα το αντικείμενο στην άκρη.
Αυτό συνεχίστηκε για μερικά βασανιστικά λεπτά πριν έπρεπε να σκάσουμε τη φούσκα τους. «Γεια παιδιά, είναι ΟΛΑ ρούχα. Αυτό είναι το μόνο που μπορούσαμε να πάρουμε για σήμερα. Το πραγματικό σας δώρο έρχεται σε λίγες μέρες.”
Σιωπή.
Ο μεγαλύτερος γιος μας απάντησε: «Εντάξει. Λατρεύω τα ρούχα. Έτσι κι αλλιώς δεν θέλαμε τίποτα άλλο». Έτσι τα υπόλοιπα δώρα άνοιξαν χωρίς φανφάρες. Καθαρίσαμε όλα τα περιτυλίγματα και μετά ετοιμαστήκαμε να πάμε στα πεθερικά μου.
Εκ των υστέρων
Αυτή η ιστορία ραγίζει την καρδιά μου κάθε φορά που τη σκέφτομαι. Και καθώς κοιτάζω πίσω, μπορώ να δω ότι κάθε επόμενο έτος είχε ως αποτέλεσμα να αγοράζουμε μεγαλύτερα και καλύτερα δώρα.
Είστε αποτυχημένος εάν δεν μπορείτε να προσφέρετε καλά Χριστούγεννα στα μικρά παιδιά σας; Μάλλον όχι, αλλά σίγουρα έτσι ένιωθε. Ναι, πράγματα όπως τα Χριστουγεννιάτικα κλαμπ και οι λογαριασμοί ταμιευτηρίου ήταν διαθέσιμα τότε.
Αλλά αν μπορούσαμε να διαθέσουμε χρήματα, θα πήγαιναν για φαγητό ή καινούργια αθλητικά παπούτσια ή εκείνη την μπέιμπι σίτερ μετά το σχολείο που αφήσαμε κρεμασμένη σε τόσες πολλές περιπτώσεις.
Και πώς σχετίζεται αυτό το ανέκδοτο με την Black Friday; Λοιπόν, όπως μπορείτε να μαντέψετε, χρησιμοποιήσαμε την ευκαιρία να «ψωνίσουμε μέχρι να πέσω», στο όνομα της προσφοράς δώρων.
Δεν θα ήμασταν ποτέ ξανά σε αυτή τη θέση. Και καθώς αρχίσαμε να κερδίζουμε όλο και περισσότερα χρήματα, καθώς προχωρούσαμε στην καριέρα μας – λοιπόν, τόσο περισσότερα για να ξοδεύουμε, ώστε να μπορούμε να φροντίζουμε για την οικογένειά μας. Για να αναπληρώσω το παρελθόν.
Σχετική ανάρτηση: 9 καλύτερες εναλλακτικές λύσεις για τα δώρα των γιορτών
Black Friday Repercussions
Δεν προσπαθώ να προειδοποιήσω κανέναν να μην κάνει αγορές τη Μαύρη Παρασκευή. Νομίζω ότι είναι συχνά η τέλεια στιγμή για να βρείτε κάποιες πραγματικές ευκαιρίες, εάν προσεγγιστούν με τον σωστό τρόπο.
Στην περίπτωσή μου, είναι κάτι στο οποίο πρέπει να βάλω όρια και να έχω ένα πολύ καθορισμένο σχέδιο. Έτσι, ενώ δεν είναι η βασική αιτία των χρηματικών μας ζητημάτων, είναι ένας από τους καταλύτες.
Βασίλεψα αρκετά στα ψώνια μας τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικά τώρα που αρχίζω να επικεντρώνομαι περισσότερο στην οικονομική μας ευημερία.
Πιστεύω ότι είναι λάθος να συμμετέχει κάποιος χρεωμένος στη Black Friday; Δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν είμαι επικριτικός άνθρωπος. Θέλω να διατηρήσω ανέπαφο το γυάλινο σπίτι μου, σας ευχαριστώ πολύ—δεν έρχονται πέτρες από αυτήν την κατεύθυνση.
Μόνο εσείς μπορείτε να καθορίσετε τι είναι σωστό για εσάς. Απλώς φροντίστε να σταθμίσετε όλες τις πλευρές της εξίσωσης – τι θέλετε να αγοράσετε και πώς αυτό επηρεάζει το για το οποίο θα μπορούσατε να είχατε χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα.
Αγόρασα τίποτα την περασμένη Black Friday; Λοιπόν, ναι, το έκανα. Εδώ είναι αυτό που αγόρασα:
Έτσι, παρόλο που δεν ήταν η «καμία δαπάνη» της Black Friday που θα περίμενε κανείς από κάποιον στη διαδικασία οικονομικής ανάκαμψής μου, νομίζω ότι είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Δεν το παρακάναμε και κάθε στοιχείο ήταν πλήρως μελετημένο πριν από την αγορά.
Σχετική ανάρτηση: Πώς κέρδισα πάνω από 1.000 $ με εφαρμογές επιστροφής μετρητών και πτώσης τιμών
Περίληψη
- Όποιες γιορτές κι αν γιορτάζετε, προσπαθήστε να αφιερώσετε χρόνο για να τις απολαύσετε.
- Μην αφήσετε τα επακόλουθα των διακοπών να σας παρασύρουν σε μια ψευδή αίσθηση του δικαιώματος αγοράς.
- Επιλέξτε εμπειρίες, όχι πράγματα.
- Εάν κάποιος σας πει να μην χαϊδεύετε τον σκύλο του — ΜΗΝ αγγίζετε τον σκύλο. Μόλις. Μην το κάνετε.
- Τα παιδιά δεν είναι ανόητα. Οι κάλτσες τυλιγμένες σε γυαλιστερό χαρτί είναι ακόμα κάλτσες. Εξηγήστε τους την κατάσταση. θα το πάρουν.
- Το να είσαι αποτυχημένος δεν σημαίνει ότι είσαι αποτυχημένος. Ή ένας άθλιος γονιός.
- Μπορείτε να συμμετέχετε σε εκδηλώσεις της Μαύρης Παρασκευής χρησιμοποιώντας την κοινή λογική και το μέτρο.
- Μην ξεχνάτε αυτούς που μπορεί να έχουν λιγότερα από εσάς. Γιατί ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη είναι η κατάστασή σας, υπάρχει πάντα κάποιος που η κατάσταση του είναι πολύ χειρότερη.
- Να είστε ευγνώμονες για αυτό που έχετε.
Λοιπόν, αυτό είναι – Τι νομίζετε; Πήγατε για ψώνια Black Friday ή Cyber Monday; Έχετε να μοιραστείτε ιστορίες χρημάτων για διακοπές;
Χτυπήστε με στα σχόλια!
Κοκκινολαίμης 🙂
